De fysio -praktijk deel 3

Nieuwsgierig, maar tegelijkertijd voorzichtig en bijna aarzelend, begon Sara langzaam haar handen naar de wachtende mouwopeningen van het dwangbuis te strekken en de stof te voelen. Het voelde werkelijk zacht en glad aan; Blijkbaar was de jas aan de binnenkant gevoerd met een zachte stof. Ze was zo gefocust op dit detail dat ze niet doorhad dat de dokter achter haar kwam staan. Daniela deed op hetzelfde moment een snelle stap naar voren en plotseling zaten Sara's armen bijna halverwege de mouwen van het dwangbuis.

Op dat moment trok de dokter het jasje van achteren aan en Sara slaakte een korte schreeuw van schrik toen haar armen volledig in de mouwen verdwenen! Ze was te verrast om te reageren en zag te laat hoe snel een rits aan de achterkant van haar jas dichtging. Binnen 2 seconden zat ze in een keurslijf!

"Perfect, het past perfect!" Sara hoorde de dokter zeggen terwijl hij aan de achterkant van haar jasje frunnikte. Sara twijfelde er niet aan dat sommige banden, die ze eerder nauwelijks had opgemerkt, nu vastgemaakt werden om ervoor te zorgen dat de jas goed zat en niet kon ontsnappen!

Sara probeerde zich los te schudden om te voorkomen dat de dokter de bandjes op haar rug dicht zou doen, maar Daniela hield haar mouwen zo stevig vast dat ze zich nauwelijks kon verzetten. Na een moment van inspanning liet Sara het gebeuren terwijl de opmerkelijk sterke Daniela haar armen, gehuld in die lange mouwen, voor haar borst onder haar borsten over elkaar sloeg.

Pas later besefte ze waarom dit gebeurde: beide armen zaten door brede riemlussen die verticaal aan de voorkant van het jasje vastzaten. Daniela gaf beide mouwuiteinden aan de dokter, die nog steeds achter haar stond. In een mum van tijd had de dokter de bandjes aan de uiteinden van haar mouwen aan elkaar vastgeknoopt, zodat Sara zichzelf nu vasthield. Het was een vreemd gevoel, maar tegelijkertijd ook kalmerend en beschermend. Misschien kwam het doordat ze zich niet meer zo naakt voelde; een belachelijke gedachte gezien de situatie!

"Moet dat nou echt?" vroeg Sara. "Als ik dit van tevoren had geweten, had ik het niet gewild!"

"Wacht even!" antwoordde de dokter. "Probeer eens aan de mouwen te trekken!"

Sara deed het meteen en instinctief en voelde opnieuw het prettige gevoel van een veilige omhelzing. Ze kon haar armen nog wel een beetje bewegen, maar de dokter achter haar greep meteen de kans aan om de mouwen nog strakker te trekken.

Opeens werd Sara heel boos en begon hevig te vechten, maar het was tevergeefs! Ze merkte dat haar armen niet alleen vastzaten aan de riemlus aan de voorkant van haar jas, maar ook aan de extra lussen aan beide kanten onder haar oksels. Het had geen zin om haar armen op te tillen of boven haar hoofd te trekken.

"Er ontbreekt er nog maar één!" Sara hoorde de dokter achter zich zeggen. En terwijl Daniela Sara breed aankeek, greep de dokter van achteren tussen Sara's benen en trok aan de laatste band, die midden aan de voorkant van het jasje hing, door haar kruis en rug. Een vreemde mengeling van rillingen en opwinding ging door Sara heen toen de kruisband aan de achterkant strak werd getrokken en zich met een vreemd erotische druk tussen haar benen nestelde.

Sara had er stiekem naar verlangd om professioneel en echt vastgebonden te worden, maar dit overtrof alles! De lussen aan het jasje zorgden ervoor dat ze haar armen niet kon bewegen en de kruisband maakte het onmogelijk om het jasje over haar hoofd te trekken! Er was werkelijk geen uitweg uit dit ding! ... vervolg volgt

- Ligoteur

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en mis geen enkele aflevering!
Nieuwsbrief registratie