Achim z terapeutą części 1

Achim z terapeutą łaskotek

Minęły około dwa tygodnie odkąd Achim poznał Martinę na przyjęciu urodzinowym przyjaciela we Frankfurcie. Ponieważ mieszkał około 300 kilometrów od Frankfurtu, zarezerwował pokój w hotelu, w którym odbywała się uroczystość. Ich pierwsza intymna rozmowa odbyła się na parkiecie podczas poloneza. Ostatecznie oboje wylądowali w jego pokoju hotelowym, gdzie uprawiali cudownie dobry seks z elementami łaskotania i bondage. Dla Martiny było to bardzo satysfakcjonujące doświadczenie, szczególnie seks oralny, o którym długo nie zapomniała.

Żegnając się, Achim zapytał, czy zobaczą się jeszcze kiedyś. Martina uśmiechnęła się do niego, dała mu swoją wizytówkę i poprosiła, żeby ją odwiedził. Z karty wynikało, że prowadzi w Wormacji gabinet fizjoterapeutyczny, który specjalizuje się między innymi w innowacyjnych i zaawansowanych technikach relaksacyjnych.

Kilka dni później Achim zadzwonił pod podany numer. Martina zaprosiła go do swojego gabinetu w następny poniedziałek o 9:30 rano. Chociaż Achim uważał to miejsce i porę za niecodzienne, wziął dzień wolny – nie tylko z ciekawości dotyczącej jej pracy jako terapeuty, ale również dlatego, że naprawdę chciał ją ponownie zobaczyć.

Przybył punktualnie w umówionym dniu. Martina z uśmiechem otworzyła mu drzwi. „Wspaniale, że przyszedłeś!” powiedziała z szerokim uśmiechem. Przychodnia wydawała się pusta – nie było nigdzie widać żadnych pacjentów. Mimo wszystko Martina miała na sobie biały fartuch, który był zaskakująco krótki. Jej długie, atrakcyjne nogi i niesamowicie wysokie obcasy magicznie przyciągnęły wzrok Achima. Pończochy rybackie były dla niej odpowiednie, ale nie w praktyce medycznej.

„To moje królestwo” – powiedziała i zaprowadziła go do dużego pokoju podzielonego zasłonami na kilka stref ze stołami do masażu. Na korytarzu pokazała mu inne drzwi. Na znaku nad nim widniał napis:

Terapia manualna i głęboki relaks

Martina otworzyła drzwi i zaprosiła go: „Zajrzyj do środka!”

Gdy Achim wszedł do pokoju, przeszedł go dreszcz. Czy było to napięcie czy odrobina strachu? Nie był pewien.

Na jednej ze ścian znajdowało się kilka wieszaków na ubrania, a przed nimi stała mała ławka. Na wierzchu leżał biały skórzany przedmiot z wieloma paskami i klamrami. Ale to nie było najbardziej imponujące. Ani też stojąca na środku pokoju szafka na kółkach, w której prawdopodobnie przechowywano wszelkiego rodzaju przybory.

Nie, to było łóżko szpitalne stojące na środku pokoju, z szerokimi, białymi skórzanymi pasami z klamrami zwisającymi po bokach. Achim wziął głęboki oddech, gdy jego wzrok padł na biały płaszcz wiszący na przeciwległej ścianie. Płaszcz wisiał na wieszaku, ale coś było nie tak – rękawy były o wiele za długie, a do płaszcza były jeszcze przymocowane paski.

Martina zauważyła jego spojrzenie i się uśmiechnęła. „Tak, widzisz dobrze” – powiedziała. „To jest kaftan bezpieczeństwa. Stosuje się go zawsze, gdy terapia manualna musi zostać przerwana, ale leczenie nie zostało jeszcze zakończone. Zapobiega ucieczce pacjenta w międzyczasie”.

Achim poczuł, że kolana mu miękną i przez chwilę zastanawiał się, czy nie uciekać. Ale Martina już podeszła do ławki, wzięła do ręki mały, biały kawałek skóry i podała mu go. Z szerokim uśmiechem wyjaśniła: „To jest to, co nazywamy kajdanki na ogon. Potrzebuję tego, aby nie rozpraszać niepotrzebnie pacjenta w trakcie leczenia. Rozbierz się! Po prostu spróbuj. Nosi się je jak stringi, ale genitalia trzeba przełożyć przez otwór z przodu. Następnie połóż się wygodnie na łóżku.Zaraz wrócę i zobaczę, czy będę mógł się odwdzięczyć za nocleg w hotelu.

Po tych słowach zniknęła z pokoju.

Dopiero teraz Achim zauważył, że w pokoju nie było okien, a drzwi nie miały klamki, tylko zamek. Najwyraźniej jest to dodatkowy symbol nieuchronności. Właściwie, pomyślał, to było niepotrzebne, bo gdy ktoś zostanie przywiązany do tego łóżka, nie będzie mógł się uwolnić...

kontynuacja następuje

- Ligoter

Zapisz się do naszego newslettera i nie przegap ani jednego odcinka!
Rejestracja do newslettera