Fizyo Uygulaması Bölüm 6

Daniela, yerde oturan Sara'yı kenara itti, bacaklarından tuttu ve yüzüstü çevirdi. Sara'nın alt bacağına oturdu, ayaklarına dönüktü. Sara ayak bileklerine bir şeyin yerleştirildiğini ve sıkıca bağlandığını hissedebiliyordu. Daniela, hâlâ Sara'nın ayaklarına bakarak, biraz daha yukarı kaydı ve Sara'nın poposunun üzerine oturdu. Daha sonra hücrenin zeminine daha önce düşürdüğü deri kayışlardan birini alıp Sara'nın dizlerini de sıkıca bağladı. "Neredeyse bitti!" dedi Daniela ve Sara, Daniela'nın ayağa kalkıp ceketinin arkasına başka bir kayışla bir şey bağladığını hissetti. Sara, aynı anda hem şaşkınlığa hem de dehşete kapılarak bağlı ayaklarının kaldırıldığını ve görünüşe göre bir şekilde ceketinin arkasına bağlandığını hissetti.

"Hiç hogtie duydun mu, tatlım? Ah, ağzını tıkayarak bile cevap veremezsin! Her neyse, artık biliyorsun! Eğlence yok ve etrafta dolanmak yok! İşte oldu! Ve ne kadar da şirin küçük ayak parmakların var..." Bu oldukça beklenmedik bir sözdü! Ancak Sara'nın Daniela'nın ayak parmaklarıyla oynadığını fark etmesi pek de şaşırtıcı değildi.

Görünüşe göre Daniela ne yaptığını biliyordu çünkü yaptığı şey onu cehennem gibi gıdıklıyordu! "Merhaba, hihi-hahaha," Sara aslında bağırmak istiyordu ama tıkaçtan sadece boğuk bir "miiiiimmpff" sesi çıktı. "Gıdıklanıyor musun canım? Bakayım!" Daniela, uzun tırnaklarını Sara'nın sıkışmış ve yukarı doğru sabitlenmiş ayaklarının üzerinde gezdirdi. "Miiiiiimmmpff, Miiimmmpff! Miiiiiihimmmmpff!" Nefes almak için bir duraklama sırasında Sara, Daniela'nın "Affedersiniz? Bu ağız tıkaç sisteminin ne kadar etkili olduğuna her zaman şaşırıyorum! Biliyor musunuz, başlangıçta ağız tıkaçlarına şüpheyle yaklaşan zeki bir hasta daha sonra "Bu, şampanyanın içindeki kabarcıkları koruyor!" demişti. Neyse, şimdi başka bir şey hazırlamam gerek. Bu arada benden kaçmayın, hehe!"

Daniela kapıyı çarparak kapattığı anda Sara yavaş yavaş kendine geldi. Kısa sürede çok sıkı ve kapsamlı bir şekilde bağlandığını, kollarının gövdesine sıkıca bağlandığını ve ayaklarının arkasına doğru çekildiğini fark etti.

Hala karnının üstünde yatıyordu, dönmeye çalıştı ama dizleri ve ayak bilekleri birbirine bağlı olduğu için bunu yapmak çok zordu. Yerinde kıpırdanmanın dışında yapabildiği en iyi şey, sadece birkaç santimlik adımlarla sürünmekti. Ve her denediğinde, kasıklarındaki kemer kendini yeniden hissettiriyordu... Hala bunun kendisini hoş bir şekilde şaşırttığını itiraf etmeliydi. Ancak daha önceki gıdıklanma krizi çok daha şiddetliydi, çılgıncaydı! Aslında o, her zaman acımasızca ve amansızca gıdıklanmak istemişti. Oldukça alışılmadık bir durumda olmasına rağmen Daniela'nın bu kadar çabuk pes etmesinden dolayı biraz üzüldü.

Birkaç saniye sonra, uzunluğunu kestiremediği bir süre sonra, mantığı geri geldi. Ne garip bir durum! Peki bu nasıl sonuçlanacak? Ya da daha doğrusu, işler nasıl devam edecekti?

Aslında, genel olarak bunu ilginç bulmuş ve korkmaktan çok meraklanmış. Sara kendine güveniyordu ve klostrofobisi yoktu. Ve bir noktada duyurulan "bireysel bekleme odası"ndaki iki saatlik süre sona erecekti. Bu yüzden rahatlamaya karar verdi. Ve gerçekten de, sımsıkı, sürekli kendine sarılmak, ona garip bir şekilde güven veriyordu ve etrafındaki yumuşak zemin ve kelimenin tam anlamıyla yumuşak ortam, onun üzerinde korkutucu olmaktan çok sakinleştirici bir etki bırakıyordu. "Kabul et!" diye düşündü kendi kendine."'Doktor'a veya her neyse o kişiye kendiniz söylediniz: Her zaman stresli ve aceleci hissediyorsunuz ve hayatınızdaki her adımda bir sonrakini ve sonraki on eylemi planlıyorsunuz! Bu yüzden kendinizi bırakın ve rahatlayın! Şu anda hiçbir şey yapmanıza gerek yok çünkü zaten bunu yapabilecek durumda değilsiniz!" Ve böylece kendini tamamen güvende hissederek uykuya daldı.

- Ligoteur

Bültenimize kaydolun ve tek bir bölümü bile kaçırmayın!
Haber bülteni kaydı